Rootsville

Benefietconcert t.v.v. Oekraïense vluchtelingen JC De Klinker Aarschot (27-03-2022) report & photo credits: Freddie info organisatie: Rootstown (Kurt De Bont) info club: JC De Klinker info bands: DC Snakebuster & Half Blind Willie - David Ronaldo & The Dice - One Time Blues Band © Rootsville 2022

Op zondag organiseert Kurt De Bont (Rootstown) een benefiet dag t.v.v. de Oekraïense vluchtelingen. We werden de laatste paar weken overstelpt met berichten hierover en voor diegene die het nog niet hadden opgemerkt, die personen moeten al een stap verder gevorderd zijn dan "Half Blind Willie".

Uiteraard een tragisch gegeven wat diene Rus daar al heeft uitgespookt maar mogen we ook toch niet onze mensen uit Wallonië niet in de kou laten staan. Onze ministeriële bevoegden mogen de initiatieven als deze wel toejuichen en zo ook de organisatoren in de spotlights komen te zetten i.p.v hun zelve (Me gedacht). Drie van onze toch wel locale bands kwamen onmiddellijk toe te zeggen en zo was het programma sneller klaar dan 1,2,3 en dit zonder al teveel te vergaderingen hierover want United We Stand!, zelfs diene Amerikaan kwam er nu eens niet aan te pas.

Genoeg gepalaverd hierover en tijd voor de muziek. Deze benefiet wordt afgetrapt door "DC Snakebuster & Half Blind Willie", zijnde vader en zoon. Frank Declercq AKA 'DC Snakebuster' is een one-man-band die ik een paar jaar geleden op 'Klakson Blues' een eerste keer aan het werk heb kunnen zien. Zelfs Peter van de "Klakson" is komen afzakken naar Aarschot. Gewapend met enkel een bassdrum, een snare, een slidegitaar, en een neckrack met bluesharp wil hij 'de helden' van vroeger alle eer aan doen. De blues fanaten hebben hem links en rechts al wel kunnen aanschouwen want zo speelde hij al heel wat concerten dit jaar.

Onderweg naar ergens heeft hij zo ook zijn vader "Half Blind Willie" opgepikt met zijn assortiment percussie onderdelen, en ook daar waren we als eerste getuige van op de zomerse "Plekmuziek" dagen van de "Venetiaen" te Hoegaarden. Ondertussen heeft DC Snakebuster in 2018 ook een album uitgebracht, dat werd opgenomen in de "Fandango" studio in Kerkom City. Vandaag gewoon hier op het podium van "JC De Klinker".

"I'm Ready" is de opener op deze benefiet en dat is deze volle "Klinker" ook. We zijn allen gekomen om er voor Kurt en de rest van de organisatie een succesvolle namiddag te gaan maken. Allemaal blije gezichten en zeker ook dat van "Beire Thai" die helemaal vanuit Dendermonde was komen afzakken. Wat deed het deugd van deze ouwe blues buddy nog eens weer te zien. "DC Snakebuster" zat toen al goed in zijn ritme met een kleine ode aan Tante Tina met "Proud Mary" en "Steamy Windows".

Frank kwam toen aanzetten met de gekende quote "Make Love Not War" en dat linkse kaboutertje op zijn schouder zei met toen dat we die vandaag nog wel eens zouden gaan horen. DC Snakebuster raasde door de music legacy en zo kwam ook "Woodstock" bij me naar boven drijven met "On The Road Again" van "Canned Heat" en kwamen de herinneringen opborrelen naar Bob 'The Bear' Hite en Alan 'Blind Olwl' Wilson en beiden zullen van hierboven wel genieten dat hun nummers onverslijtbaar zijn. MC Kurt kwam dan de meute ophitsen om dit duo nog een bisser te laten brengen, en dat werd dan eentje van "Bryan Ferry" met de toepasselijke titel "Let's Stick Together", eentje dat in 1962 al werd geschreven door Wilbert Harrison. Goed gedaan "DC Snakebuster & Half Blind Willie".

Voor diegene die er maar niet genoeg kunnen van krijgen deze vader en zoon spelen op 30 april ook op de kroegentocht in café "De Garde" in de Gijmel. Ook op deze bierronde "The Catsmokes" in café "t Schuurke" een beetje verderop. Een wandeling tussen deze twee kroegen levert je alvast de nodige blues en rock 'n roll op vaneiges.

De 2de band die hier vrijwillig aan komen meewerken zijn "David Ronaldo & The Dice". Het afgelopen jaar ook al meermaals aan het werk gezien, dus zal het wel goed zijn zeker. Dit gezelschap bestaat uit David Ronaldo, Charly Verbinnen, Tim Van Passel, Marco Epis en Dirk Lekenne. Hun laatste album "Shoot Them With Words" kwam vorig jaar uit bij...jawel, "Fandango Music". Het werd een elektrisch optreden fully charged en je zag duidelijk dat het de heren eens deugd deed om alles te geven.

"Free" is het eerste nummer op het fantastische album "Shoot Them With Words" en is ook de opener voor een zondagmiddagje "Southern Rock" pur sang. Een nummer dat mede door de Corona epidemie als titel nog ons verlangen naar vrijheid wat meer komt aan te wakkeren. Met "Free" voelen we ons bevrijd na toch een woelige periode die we nooit hadden zien aankomen, laat staan het oorlogsgeweld van een zotte Rus waardoor we hier samen zijn gekomen. Het daaropvolgende "Stick With You" vinden we terug op hun vorig album "Citizen of the World" een album waarvan de release tour door de lockdown wel een beetje kwam te verwateren maar waarvan we als trouwe fans toch nog de kick-off in de winter voor "Corona" konden beleven.

Zo komen de volgende nummers "Masters of War" en "God Doesn't Care" crystal clear binnen. Ook de titeltrack van "Citizen of the World", het beklijvende "Midnight Sun" of het autobiografische "Gunslinger" over de dood van David's vader Johnny Ronaldo maken dat de focus hier volledig naar hen toe wordt getrokken. Even dacht ik dat David van genre zou gaan veranderen toen hij een prachtige "White Falcon" ter hand nam. Nee, nee de Southern rock zou niet vervangen worden door wat "Southern Country".

De ritme sectie met Tim en Marco gaven zich voor de volle 100% en gitaarslingers Dirk Lekenne en Charlie Verbinnen deden er gewoon een schepje boven op. Resultaat? een denderende en niets ontziende set waarbij hier alles en iedereen kwam te bewegen. David deed er dan nog een schepje bovenop door te laten melden dat aan iedere vekochte T-Shirt en CD er 5 euro zou worden geschonken aan dit goede doel, ons Lesley zal werk hebben aan de merchandising stand.

Met "Substance Boogie" komt de temperatuur hier alsmaar te stijgen en blijft de focus toch ook nog optimaal en met "Burned Up My Love" en "Whipping Post" rocken deze gasten richting einde van hun passage hier in de "Klinker", en zo wordt dit optreden op deze Benefiet tot de hoogtepunten gerekend. Wat, geen Neil Young??? dat is bijna godgeklaagd. Gelukkig is er nog "MC Kurt" en die geeft dan het groene licht voor een bisser. Uit Neil's "Cray Horse" era en het album "Everybody knows this is nowhere" krijgen we nog het geweldige "Down By The River". Eat this m*therf*ckers...

Ondertussen was de "Gevarenwinkel" trein komen binnen sijpelen, zo recht uit "Olland" en kreeg deze benefiet ook het bezoek van een afvaardiging van "be-Mine Blues" en zo werd den tap terug opengedraaid. Wie ook steeds klaar staat voor een goede daad is "Den Huibbe". Deze frontman houdt al enkele decennia "Chilly Willy" aan de klap en starten dit jaar zelfs met daarin de oude basis zoals Roel Celis op basgitaar, en het duo Dirk Cuyvers en Dirk Piselé op gitaar en Gery Alaerts op de Mississippi saxofoon, dus incluis den Dizze en de Pizze. Dus allen naar "Hookrock Indoor" op 23 april. Vanavond staat hij hier met die andere band waarmee hij de hort op gaat. Vroeger stond "Chilly Willy" gekend als een volwaardige ambi blues band. Na enkele decennia van Chilly Willy en uit vraag voor een affiche van een Nederlands festival werd dan deze "One Time Blues Band" maar boven de doopvond gehouden. Deze band ontstond uit restanten van Chilly Willy, Cora Lee's Blues Band en The Catsmokes.

Naast het frontduo Cora Lee en Den Huibe krijgen we ook nog guitarslinger Andy Aerts, bassist Ronald Burssens en batteur Robert Theys aka de Bettes. Sinds kort is ook onze vrouwelijke "Charlie Musselwhite" van de partij bij deze band, en dan hebben we het uiteraard over Geneviève Dartvelle, een mondharmonica speelster die ik zowaar al langer ken dan "Chilly Willy", alsof ik Stef Bos hoor zingen van je wordt ouder papa.

Sinds ik deze band volg is het ook een mix geworden van Blues 'n Soul and I don't mind at all. Zo waren er enkele maanden geleden nog twee "Pips" voor de ondersteuning van Cora's soul revelation maar staat "Hobbie" er de dag van vandaag er alleen voor. Spijtig want het was een welgekomen visuele interactie. Allee alle ogen en oren nu richting podium voor "Rock This House" van Jimmy Rogers en zo bevinden we ons in de Chess periode van 1959.

Met Cora on stage krijgen we vervolgens "Make It Rain" en laat ze ons ook nog eens achter met de vraag van "Who Is My Daddy". Ondertussen kreeg Geneviève Dartvelle ook haar moment de gloire om zich te bewijzen aan iedereen die nog niet had gehoord van deze mondharmonica adept. UIteraard dadelijk alle liefhebbers aan haar zijde, ook Roel van "Living 29" en Dirk van "Arts & Roots in The Woods" zagen dat het goed was. Goed was trouwens alles wat tot hiertoe op het podium was verschenen en daarvoor deed "PA" man Daniel ook zijn spreekwoordelijke duit voor in het zakje.

Een onaangekondige gaste was toen sister Aretha Franklin. Grapje uiteraard want het was Cora Lee die in de huid van de "Queen of Soul" kroop met haar versie van "Chains of Fools", oewek goe zelle. De ritme sectie met Ronald Ronald Burssens en batteur Robert Theys deden hun best om toen in de huid te kruipen van respectievelijk Steve Potts en Donald Dunn en daar wordt een mens vrolijk van. Neem daarbij nog Andy als Steve Cropper en het plaatje klopte hier zelfs helemaal.

Met "Spoonful" en "Wang Dang Doodle" kregen we nog een flinke dosis goede oude rhythm 'n blues over ons heen maar was helaas ook dit feestje ten einde. Ook deze "One Time Blues Band" krijgt uiteraard nog ruimte voor een bisser en dat werd "Cruisin' With My Baby" en kon Genieviève Dartvelle hier ook de laatste unbeliever overtuigen van haar kunnen.

Op verzoek ging iedereen nog eens gezamelijk op de foto en werden ook nog alle aanwezigen, artiesten, de mensen van licht en geluid en de mensen van foodtruck "El Taco Loco" voor de catering nog een bedankt voor hun medewerking die deze benefiet voor Oekraïene tot een geslaagd event kwamen te maken...